Temat: O prawdzie kilka słów prawdy.

Na początek zastanówmy się co to jest prawda. W tym celu otwórzcie stronę sjp.pl i wpiszcie hasło prawda. Zapiszcie je do zeszytu. Następnie spójrzcie na zestawienie związków wyrazowych ze słowem prawda. Są to związki frazeologiczne, których używamy na codzień w naszej mowie potocznej.

Zapiszcie wykres do zeszytu.

Zastanówcie się jakich słów używacie, gdy chcecie potwierdzić prawdę. Powinniście dojść do wniosku, że pojawiają się sformułowania: nie ściemniam, serio, naprawdę, nie kituję :-) i inne.

Słów tych możemy używać w sytuacjach oficjalnych lub nieoficjalnych, w rozmowie z rodzicami, kolegami,  oczywiście dostosowując je do sytuacji i rozmówcy.

Zapiszcie w zeszycie czym dla Was jest prawda.

Przeczytajcie tekst wiersza ze str. 170 (pomarańczowe). Pomyślcie o czym jest tekst.

Zapiszcie:

Interpretacja: Utwór jest o prawdzie, o jej definicji. Zwraca uwagę, że może być różnie odbierana. W wierszu są ukazane różne rodzaje prawdy. Prawda jest wartością, która porusza ludzi. Bardzo trudno jest odpowiedzieć na pytanie czym ona jest. Poeta ukazuje w wierszu jej różne przejawy, rodzaje. Pokazuje jaki ma wpływ na człowieka. Tytuł (konkretny) podkreśla znaczenie prawdy.

Budowa: wiersz biały, wolny (pozbawiony znaków interpunkcyjnych, dzięki czemu można go dowolnie odczytywać i inerpretować). Występują sródki stylistyczne: epitety, porównania i przenośnie. (ZNAJDŹ TE ŚRODKI I ZAPISZ JE).

Pojawia się również nowy środek stylistyczny, którym jest ANAFORA- powtórzenie na początku wersu tego samego wyrazu lub zwrotu w celu podkreślenia ważności tych słów. Sprzyja rytmizacji.

(W przypadku naszego wiersza jest to wyraz jest).

Praca domowa:

Wykonaj zadanie 5 i 7 str. 172 (wyślijcie mailem).